Γεφύρι Βοϊδομάτη-Κλειδωνιά

Η υποδοχή των συμμετεχόντων έγινε την Πέμπτη το βράδυ, 24 Μαρτίου, «Εν χώρα Βεζύτσα» όπου δειπνήσαμε με παραδοσιακές ζαγορισιακές γεύσεις. Την Παρασκευή, 25 Μαρτίου 2016 νωρίς το πρωί οι πλέον τολμηροί έκαναν τη βόλτα από την πλατεία και τη σκάλα της Βίτσας μέχρι το γεφύρι του Μίσσιου.

Μετά υποδεχτήκαμε στην Επέκεινα χώρα, στην αίθουσα Δύο Στέρνες, τον καθηγητή Αριστείδη Χατζή, ο οποίος παρέδωσε ένα μάθημα εθνικής αυτογνωσίας, απείρως χρησιμότερο από πολλές παρελάσεις: εξήγησε πώς η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας που συνέταξε ο Αναστάσιος Πολυζωϊδης έκανε γνωστή την Ελληνική Επανάσταση στο εξωτερικό και τροφοδότησε έτσι το κύμα φιλελληνισμού που τόσο την βοήθησε στην έναρξή της, ηθικά και υλικά. Αναφέρθηκε στη σύγκρουση εκσυγχρονιστών και μη στους κόλπους των επαναστατικών πολιτευμάτων και εξήγησε πώς το τελειότερο πολιτειακό κείμενο της εποχής εκείνης, το Σύνταγμα της Επιδαύρου του 1827 μόλις ψηφίστηκε από την Γ’ Εθνοσυνέλευση, ανεστάλη με την ανάληψη της Κυβέρνησης από τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ακόμη, ότι η ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους κατέστη δυνατή χάρη στην παρέμβαση των Προστάτιδων Δυνάμεων αφού ο εμφύλιος πόλεμος των Ελλήνων από το 1825 είχε οδηγήσει σε πολιτικό αδιέξοδο και υλική κατάπτωση την υπόθεση της ανεξαρτησίας. Να σημειωθεί ότι η παρουσίαση αποτελεί πρωτότυπη εργασία του καθηγητή, την οποία έκανε κατ’ αποκλειστικότητα στην Επέκεινα χώρα. Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν ζωηρή και οι τοποθετήσεις εύλογα ενδιαφέρουσες.

Το υπόλοιπο διήμερο  είχε αρκετή περιπατητική και περιηγητική δραστηριότητα, ξενάγηση στο Κέντρο Πληροφόρησης Εθνικού Πάρκου Β. Πίνδου, επίσκεψη και περίπατο στο Μεγάλο Πάπιγκο, πεζοπορία και επίσκεψη στο Μονοδένδρι – Αγία Παρασκευή και Οξυά—και ράφτιν στον «φουσκωμένο» Βοϊδομάτη. Η πεζοπορία όμως από το γεφύρι του Βοϊδομάτη μεταξύ Αρίστης και Παπίγκου έως το γεφύρι της Κλειδωνιάς δικαίως έκλεψε τις εντυπώσεις και μας αναζωογόνησε θεαματικά.

Μία ακόμη ευκαιρία για δημιουργία και ανάπτυξη δεσμών κοινότητας μεταξύ των μελών της Επέκεινα χώρα, απέδωσε καρπούς και έφτασε στο τέλος της αφήνοντας μας με συναισθήματα αισιοδοξίας και ανάτασης ότι σε πείσμα της ζοφερής ατμόσφαιρας μπορούμε να κοιτάζουμε «επέκεινα»!