Ελευθερία

Ελευθερία

Αυτοσκοπός. Γεννιόμαστε ελεύθεροι. Ζούμε για να είμαστε ελεύθεροι, άρα και υπεύθυνοι. Αυτοκτησία. Το άτομο είναι το μόνο που έχει δικαίωμα να ελέγχει το δικό του σώμα, να το χρησιμοποιεί με όποιον τρόπο θέλει και να απαγορεύει σε άλλους να το χρησιμοποιούν χωρίς τη συναίνεσή του. «Ελευθερία είναι να μπορείς να έχεις μια κάποια απόσταση από τους άλλους» (Νίτσε), ναι. Αλλά και η αγάπη για την ελευθερία είναι αγάπη για τους άλλους, η αγάπη για την εξουσία είναι αγάπη για τον εαυτό μας (Ουίλιαμ Χάζλιτ).

Έτσι οδηγηθήκαμε στην προστασία του άρρηκτου δικαιώματος του ανθρώπου στην ελευθερία διαμέσου της αρμονικής συνύπαρξης του με τη μητέρα - φύση. Περπατάμε και μιλάμε και μοιραζόμαστε και ανασαίνουμε και βιολογικά και μεταφορικά. Και παθαίνουμε και μαθαίνουμε. Η φύση ως η πρωταρχική απόλαυση και δοκιμασία ελευθερίας. Η φυσική ζωή, η φυσική άσκηση, το περπάτημα και η ορεινή πεζοπορία, η σχέση φυσικής άσκησης, ψυχικής και διανοητικής υγείας, η ελευθερία του νου σε κατάσταση σωματικής ευεξίας, ανάτασης, η γενναιοδωρία και η παραγωγικότητα ως πηγή αστείρευτης και υλικά ανυπολόγιστης κοινωφελούς δημιουργίας.

Ταυτοχρόνως, μας ενδιαφέρει η ενσυνειδητότητα (mindfulness), ως εργαλείο προς την πνευματική ελευθερία του νου και της καρδιάς και η απελευθέρωση του ανθρώπου από την οδύνη του επέκεινα.

Ελευθερία είναι η δυνατότητα προώθησης της αλλαγής, ατομικής και συλλογικής και η δημιουργία μιας νέας ισορροπίας - πρότυπο προσωπικής ανάπτυξης και τρόπου ζωής. Εκδήλωση ελευθερίας είναι ακόμη η δημιουργία του δικαιώματος στο χωριό και η υπεράσπιση της ζωής στην ύπαιθρο.

Ελευθερία είναι η ελευθερία καθενός, διαφορετική για τον καθένα απ’ όσους βρισκόμαστε σε αυτόν τον κόσμο. Περιορίζεται αναλογικά από τη δόση ασφάλειας που καθένας έχει ανάγκη και σεβασμού των άλλων που επιβάλει η κοινωνική σύμβαση και η συνείδηση.

Καρλ Πόπερ