Συνέντευξη ενός κειμενογράφου

Είμαι Κειμενογράφος σε διαφημιστική εταιρεία και έχω τη δυνατότητα να τηλεργάζομαι κάποιες μέρες του μήνα. Τον Ιούνιο, επέλεξα να δουλέψω για μία εβδομάδα από την Επέκεινα Χώρα, στη μαγική Βίτσα. 

Σε υλικό επίπεδο, η Επέκεινα Χώρα μου προσέφερε χώρους εργασίας, γρήγορο internet, ησυχία και σημεία όπου μπορούσα να απομονωθώ για να καλέσω τους συναδέλφους μου. Είχα ό,τι χρειάστηκα, για να δουλέψω εντελώς απρόσκοπτα, σαν να βρίσκομαι στο γραφείο μου στην Αθήνα. 

Κυρίως όμως, η Επέκεινα Χώρα μου προσέφερε ένα καταπληκτικής ομορφιάς και ηρεμίας περιβάλλον και την ευκαιρία να δοκιμάσω μία εντελώς διαφορετική, πιο βιώσιμη καθημερινότητα. 

Το πρωινό τρέξιμο στο βουνό και οι απογευματινές σύντομες πεζοπορίες, ήταν μία πρωτόγνωρη εμπειρία, που λειτούργησε εποικοδομητικά και για την ίδια τη δουλειά μου, στην οποία ήμουν πιο παραγωγικός τις ημέρες που έμεινα στη Βίτσα. 

Οφείλω να ευχαριστήσω τον Ιάσωνα Χολίδη και Νίκο Γιαννή, όπως και όλους τους ανθρώπους που συνάντησα στην Επέκεινα Χώρα. Η φιλοξενία και η γενναιοδωρία τους ήταν καθοριστικές για την εμπειρία μου.

Η Επέκεινα Χώρα είναι αναμφίβολα ένα εξαιρετικό μέρος για διακοπές. Θα τη συνέστηνα όμως ιδιαίτερα σε ανθρώπους που έχουν τη δυνατότητα και την επιθυμία να περάσουν δημιουργικό, παραγωγικό χρόνο εκεί.

Στην post-covid εποχή, πολλοί άνθρωποι φάνηκαν να συνειδητοποιούν πως η ζωή τους είναι λιγότερο εξαρτημένη από την πόλη απ’ όσο νόμιζαν. H έννοια του γραφείου έγινε λιγότερο περιοριστική, πιο σχετική, αφού για πολλούς από εμάς, η εργασία μας μπορεί να μεταφέρεται μαζί με το laptop μας.

Ευελπιστώ ότι η δική μου γενιά, των σημερινών 30άρηδων, θα εκμεταλλευτεί τη σπουδαία ευκαιρία που μας δίνει η τεχνολογία για αποκέντρωση και πιο φυσικό -ή έστω πιο προσωποποιημένο- τρόπο ζωής. 

Μακάρι σε μερικά χρόνια, μέρη όπως η Βίτσα να μην είναι απλά τουριστικοί προορισμοί, αλλά να επανακατοικηθούν από νέους, παραγωγικούς ανθρώπους. 

Σε αυτή την κατεύθυνση, φορείς όπως η Επέκεινα Χώρα μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο.