Βραδιά αφιερωμένη στον ποιητή Μιχάλη Γκανά

Ένα όμορφο αυγουστιάτικο βράδυ συναντηθήκαμε στο φιλόξενο θέατρο Αλώνι της επέκεινα χώρα για να μιλήσουμε για τον Μιχάλη Γκανά, τον μεταπολεμικό ποιητή της γενιάς του ’70 που «τραγούδησε» σε μία γλώσσα συγκινητική και απέριττη τον έρωτα, την απώλεια, τη μνήμη των αγαπημένων, τη λύπη, την οικογένεια, τη μικρή και τη μεγάλη πατρίδα, την προσφυγιά. Το έργο του Γκανά, ποιητικό και πεζογραφικό, είναι διανθισμένο με επιρροές από τη δημοτική παράδοση, τον Σολωμό, τον Σεφέρη και τον Γκάτσο.

Ο Χρήστος Δανιήλ, δρ. Νεοελληνικής Φιλολογίας, έκανε μία περιοδολόγηση του συνολικού έργου του ποιητή σχολιάζοντας παράλληλα τις πτυχές της ποιητικής του με άξονα το αδιάκοπο ταξίδι από τον γενέθλιό του τόπο στη σύγχρονη πόλη της Αθήνας κι από την παιδική ηλικία προς την περίοδο της ενηλικίωσης και της ωριμότητας. Ο Γκανάς εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα με την ολιγοσέλιδη συλλογή «Ακάθιστος δείπνος» (1978) και ακολούθησαν οι συλλογές «Γυάλινα Γιάννενα» (1989), «Παραλογή» (1993),  «Ο ύπνος του καπνιστή» (2003), «Άσμα Ασμάτων» (2005), «Μαύρα Λιθάρια» (2007), το αφήγημα «Μητριά Πατρίδα» (2007), «Γυναικών: μικρές και πολύ μικρές ιστορίες» (2010), «Ο Άψινθος» (2012) και «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» (2014). Στην εκδήλωση συμμετείχε, επίσης, ο Josh Barley, μεταφραστής του έργου του Γκανά στα αγγλικά, ο οποίος αφενός μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία της πρώτης γνωριμίας του με τον ποιητή και το δύσκολο εγχείρημα μετάφρασης των ποιημάτων του και αφετέρου διάβασε στα αγγλικά αγαπημένα του ποιήματα. Η Χριστίνα Βουμβουράκη, υπεύθυνη του δικτύου της λέσχης ανάγνωσης «Μπλε Αλώνι» Θεσσαλονίκης, ανέλαβε την επιμέλεια και τον συντονισμό του οπτικοακουστικού υλικού αλλά και της συζήτησης. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε και να ακούσουμε αποσπάσματα από συνεντεύξεις του ποιητή, τραγούδια σε δικούς του στίχους, όπως «Του πόθου τ’ αγρίμι» με την ερμηνεία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, αλλά και να μοιραστούμε σκέψεις γύρω από τις θεματικές της ποίησης του Γκανά. Η όμορφη αυτή βραδιά ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο· τη συγκινητική μαγνητοσκοπημένη απαγγελία του εμβληματικού ποιήματος «Προσωπικό» από τον ίδιο τον Γκανά. Ένα μικρό απόσπασμα:

Επειδή η ζωή μας μοιάζει να φυραίνει

μέρα τη μέρα, δε θα πει πως η ζωή

δεν αξίζει τον κόπο.

Επειδή σ´ αγάπησα και σ´ αγαπώ ακόμη

κι ας μην είναι όπως παλιά,

δε θα πει πως πέθανε η αγάπη,

κουράστηκε ίσως, σαν καθετί που ανασαίνει.

Επειδή περνάς δύσκολες μέρες

σκυμμένη σε χαρτιά και γκρεμούς

που δεν κλείνουν, κι εγώ πηδάω

τις νύχτες επί κοντώ λαχανιάζοντας,

δε θα πει πως δεν έχουμε

μοίρα στον ήλιο, έχουμε

τη δική μας μοίρα. […]